دیاستما فضای خالی بین دو دندان است که در اکثر موارد دندانهای جلویی فک بالا دچار آن میشوند، اما ممکن است بین هر کدام از دندانهای مجاور وجود داشته باشد.

دلایل ایجاد دیاستما (فاصله بین دندانی)

1- موارد ارثی و ژنتیک
2- بروز حادثه و ضربه به دندان
3- مکیدن انگشت در کودکی
4- از دست دادن دیر و یا زودتر از زمان دندانهای شیری
5- بیماری های لثه
6- افتادن دندانهای دائمی
7- وجود فک بزرگ یا دندانهای کوچک
8- وجود فرنوم بزرگتر از حد معمول بین دندانها

روش های بستن فاصله بین دندانها

برای بستن فاصله بین دندانها (دیاستما) از روش های مختلفی میتوان استفاده نمود. که هر یک از این روش ها مزایا و محدودیت هایی دارند:

– روش تقسیم فضا بین دندانهای مجاور: در این روش که رایج ترین راه بستن فاصله بین دندانها است، فضای خالی بین دندانها، با زیاد کردن عرض دندانهای مجاور به کمک مواد ترمیمی پر میشود مزیت این روش هزینه کم آن است ولی عیبی که دارد این است که وقتی فاصله زیاد باشد نسبت عرض به ارتفاع دندانها بر هم زده و زیبایی آن را از بین میبرد.

– روکش کردن دندانها یا انجام لمینت سرامیکی: مزایای این روش حفظ تناسب عرض و ارتفاع دندانها است که موجب زیبایی درمان میشود اما مشکلی که دارد این است که دندانها تراش میخورند و عمرشان کم میشود.

– بستن فاصله بین دندانها با لمینت بدون تراش: در این روش تناسب عرض و ارتفاع دندانها حفظ شده و نتیجه درمان زیبایی مطلوبی خواهد داشت و به دندانها نیز آسیب نمیرساند.

ایجاد فاصله بین دندان به چندین عامل بستگی دارد؟

1- عادات بد کودکی:

عادات بد کودکی مانند مکیدن انگشت شست میتواند دندانهای جلو را بیشتر به سمت خارج هل دهد و باعث ایجاد فاصله بین دندانها شود. علاوه بر مکیدن انگشت شست، مکیدن بیش از حد پستانک ها نیز میتوانید چنین نتیجه ای به دنبال داشته باشد.

2- عفونت و بیماری:

عفونت لثه و در نهایت بروز بیماری لثه میتواند بسیار خطرناک باشد و به هیچ عنوان نباید به آن بی توجهی شود. بیماری لثه باعث ضعیف شدن و یا تحلیل رفتن استخوان فک میشود. استخوان فک در نقش حامی و پشتیبان زیر لثه ها قرار دارد. آسیب وارد شدن به لثه و استخوان نیز میتواند علت ایجاد فاصله بین دندانها باشد.

3- از دست دادن یا کشیدن دندان:

گاهی اوقات ممکن است یکی از دندانها کشیده شود. در این صورت یک جای خالی در روی لثه ایجاد میشود. ما کاری به این جای خالی در روی لثه ایجاد میشود. ما کاری به این جای خالی نداریم زیرا میتوانیم با روش های مختلفی مثل ایمپلنت دندان، بریج و یا پروتز دندان آن را پر کنیم. اما اگر این جای خالی پر نشود، دندانهای مجاور به سمت این جای خالی حرکت میکنند. بنابراین بین سایر دندانها فاصله می افتد.

4- ریفلاکس بلع:

ریفلاکس بلع به بلعیدن غذا و هدایت کردن آن به سمت گلو و مری گفته میشود. زمانی که شما یک لقمه را جویده و میخواهید آن را ببلعید، نوک زبان به سمت سقف دهان حرکت کرده و به آن میچسبد. در این حالت لقمه بلعیده میشود. اما در برخی افراد (بیشتر کودکان) نوک زبان به جای حرکت به سمت کام دهان، به سمت دندانهای جلو فشار وارد میکند. به مرور زمان این فشار وارد کردن ها باعث ایجاد گپ و فاصله بین دندانهای جلو میشود.

5- بزرگ شدن زائده لبیال فرنوم:

لبیال فرنوم همان بخشی از دهان است که لثه های فک بالایی در بخش جلو را به بخش داخلی لب بالایی متصل میکند. این فرنوم یک زائده کوچکی است که اگر لب خود را به بالا بدهید به راحتی قابل مشاهده است. زمانیکه این زائده بزرگ شود میتوانید بین دو دندان جلویی قرار گرفته و باعث ایجاد فاصله بین دندانها شود. این مشکل با کمک عمل جراحی و ارتودنسی قابل حل است.

عوارض دیاستم

کاهش زیبایی لبخند

اختلال در تکلم

افزایش احتمال پوسیدگی دندانها و بروز بیماری لثه

تغییر فرم لثه

درمان دندانهای فاصله دار با ارتودنسی

برای درمان و از بین بردن این فاصله ها روش های مختلفی وجود دارد. استفاده از لمینت یا ونیرهای کامپوزیتی و… از شیوه های درمانی مختلف برای از میان برداشتن فاصله های میان دندانها است. در بین تمام این راه ها، ارتودنسی توصیه بسیاری از دندانپزشکان برای رفع این معضل است، با وجود طولانی بودن زمان درمان آن، نتیجه قابل پیش بینی است و بیمار هیچ بافتی از دندان را از دست نمیدهد و نتیجه مطلوب را به دست خواهد آورد.

درمان دیاستما

بسته به نوع و علت اصلی ایجاد فاصله بین دندانها میباشد، درمان این مشکل میتواند ضروری باشد و یا نیازی به درمان نداشته باشد. در بسیاری از افراد دیاستما تنها یک مشکل و دغدغه زیبایی تلقی میشود و نشان دهنده مشکل خاصی مثل عفونت لثه ها نیست.

لمینت ها یا استفاده از باندینگ دندان میتواند گزینه های دیگری بجز بریس باشند که بستن فاصله و دیاستما کمک میکنند. در این روش ها از کامپوزیت هایی به رنگ دندان استفاده میشود که میتواند شکاف ها را پر کرده و یا روی دندانها قرار بگیرد تا ظاهر لبخند شما بهبود یابد. این روش همچنین برای پوشاندن تغییر رنگ دائمی دندان و یا ترک خوردن مینای دندان بسیار مفید است.
اگر یکی از دندانهای خود را از دست داده اید میتوانید از یک بریج دندانپزشکی استفاده کنید تا فضاهای خالی بین دندانها را پر کنید.
اگر بافت لثه های فوقانی و جلویی شما بیش از حد رشد کرده باشد و باعث به وجود آمدن گپ بین دندانهای جلویی شما شده باشد، دندانپزشک با از بین بردن بافت اضافی به ترمیم دیاستما کمک خواهد کرد. برای بستن کامل شکاف ها و فواصل بزرگ ممکن است به بریس نیاز داشته باشید.
اگر دندانپزشک تشخیص دهد علت اصلی ایجاد گپ بین دندانها و یا لق شدن آنها عفونت لثه ها است، شما باید قبل از اینکه به فکر بستن گپ باشید به درمان عفونت لثه ها بپردازید.
شیوه های درمان بیماری لثه متفاوت است. اما ممکن است شامل از بین بردن پلاک و تارتار در فضای بین دندانها و لثه ها باشد. بیماری جدی و شدید لثه پریودنتیت ممکن است برای درمان نیازی به انجام عمل جراحی لثه داشته باشد. انجام عمل جراحی همچنین میتواند به بازسازی بافت لثه و یا بخش آسیب دیده استخوان فک کمک کند.